Ο Σουν Τζου διδάσκει…
Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

Η Ελλάδα βρίσκεται σε μια προσυγκρουσιακή κατάσταση με τους εταίρους της στην Ευρωζώνη και γενικότερα στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ορθά παρομοιάζεται η κατάσταση με δύο αυτοκίνητα που τρέχουν από αντίθετες κατευθύνσεις σε στενό δρόμο και φαίνεται ότι ο κάθε οδηγός περιμένει τον άλλο να κάνει τον ελιγμό για να αποφευχθεί η σύγκρουση… Το πιθανότερο είναι να μην αποφευχθεί η σύγκρουση. Μια λεπτομέρεια: Η σύγκρουση θα γίνει από ένα Smart με μια τεθωρακισμένη Mercedes…
Η άμεσα απειλούμενη σύγκρουση φέρνει στο μυαλό τον σοφό στρατηγό Σουν Τζου, που πριν από 2500 χρόνια έγραψε δεκατρία κεφάλαια, για την «Τέχνη του Πολέμου». Στο τέταρτο κεφάλαιο γράφει:
«Οι παλαιοί καλοί πολεμιστές, πρώτα φρόντιζαν να εξασφαλίσουν τον εαυτό τους από κάθε ενδεχόμενο ήττας και μετά περίμεναν την ευκαιρία που θα τους επέτρεπε να νικήσουν τον εχθρό». Και πάρα κάτω σημειώνει: « Η νικηφόρα στρατηγική είναι όταν ο στρατηγός επιδιώκει τη μάχη αφού έχει εξασφαλίσει τη νίκη. Αντίθετα είναι καταδικασμένος να ηττηθεί ο στρατηγός που πρώτα μάχεται και μετά επιδιώκει τη νίκη». Σίγουρα ο σοφός κινέζος στρατηγός, σκεφτόταν ωριμότερα από τους κ.κ. Τσίπρα και Βαρουφάκη.
Μήπως επιτυχία είναι και μόνο η σύγκρουση εφόσον έχει ως αιτία «την επαναπόκτηση της χαμένης μας αξιοπρέπειας»; Μήπως έχουν δίκιο όσοι ακροδεξιοί και ακροαριστεροί αλαλάζουν υπέρ της σύγκρουσης, έστω και αν οδηγεί στην πτώχευση της χώρας; Μήπως τελικά ο κ. Τσίπρας είναι ο νέος Μακρυγιάννης και ο κ. Βαρουφάκης ο νέος Καραϊσκάκης; Πρώτον «εθνικώς υπερήφανος» (Σημ. Κάποιον εφιάλτη φέρνει στο μυαλό αυτό το σύνθημα) δεν είναι όποιος χρωστάει. Και δεύτερον ο Μακρυγιάννης και ο Καραϊσκάκης αγώνιζονταν μόνο για ιδανικά, για Αρχές, για Δημοκρατία, για την Πίστη και βεβαίως για την αξιοπρέπεια και τον σεβασμό των Ελλήνων. Δεν αγωνίστηκαν για να επιβάλουν το «μπαταξιλίκι». Σεβασμό και αξιοπρέπεια έχουν οι καλοπληρωτές, που έχουν «πρόσωπο» στην αγορά, όχι οι «μπαγαπόντηδες».
Το επιχείρημα έναντι των εταίρων των κ. κ. Τσίπρα και Βαρουφάκη είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ επελέγη από το λαό να κυβερνήσει την Ελλάδα με την προϋπόθεση και υπόσχεση ότι σταματούν τα μέτρα, που ζητούν οι πιστωτές της χώρας. Δηλαδή, με άλλα λόγια, ο λαός επέλεξε το Κόμμα που υποσχέθηκε πισωγύρισμα στην παλιά κατάσταση που μας οδήγησε στα ελλείμματα, γιατί «ποιος τυφλός δεν θα ήθελε το φως του»; Ο λαός, το 35% δηλαδή των όσων εψήφισαν – και ήσαν πολλοί όσοι δεν εψήφισαν-, σκέφθηκε: «Βρε μπας και τα καταφέρει; Γιατί να μην το δοκιμάσουμε;» Μόνο που η περίπτωση δεν είναι «σεμέν ντε φερ», που απλώς διακινδυνεύει η χώρα κάποια χρήματα… Επί πλέον δεν σκέφτηκαν ότι τα χρήματα που θέλουν να χαριστούν σε εμάς κάποιος πρέπει να τα πληρώσει. Και ουδείς Ευρωπαίος πολίτης, που μας έχει δανείσει, το δέχεται.-