Ο Σίσυφος, ο Τσίπρας και ο Βαρουφάκης
Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου
Ο «Γιάνης» Βαρουφάκης παρομοίασε τον Αλ. Τσίπρα με τον Σίσυφο, που σπρώχνει την πέτρα στην κορυφή του λόφου. «Εγώ απλώς θα σταματούσα να σπρώχνω την πέτρα» ανέφερε, σημειώνοντας ότι ο ίδιος ως παιδί θεωρούσε τον Σίσυφο ανόητο…(Βλ.σχ. «Αυγή», 28/9/2015, σελ. 7). Το να έχει ο κ. Βαρουφάκης αυτή την αντίληψη ως παιδί για τον Σίσυφο είναι λογικό, ότι εξακολουθεί να την έχει και στην ώριμη ηλικία του είναι αξιοπερίεργο. Σημαίνει ότι η γνώση και η κρίση του για τον συγκεκριμένο μύθο και τις ηθολογικές προεκτάσεις του παραμένουν στο επίπεδο της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης.
Δεν θα διαφωνήσει κανείς με τον κ. Βαρουφάκη ότι ο κ. Τσίπρας για επτά μήνες ματαίως επιχείρησε τον «βράχο» ή, ευστοχότερα, τον βραχνά της Ελλάδας να τον φέρει σε κάποιο αποτέλεσμα. Μόνο που όταν ο βράχος κατρακυλούσε προς τα κάτω παρέσυρε και τραυμάτισε πάλι και χειρότερα την ελληνική οικονομία και στο σισύφειο ανέβασμα του βράχου ο κ. Τσίπρας είχε ως κύριο βοηθό του τον κ. Βαρουφάκη.
Ο Όμηρος δίνει μιαν διάσταση στον μύθο του Σισύφου, που μοιάζει με το επτάμηνο στην εξουσία των Τσίπρα – Βαρουφάκη. Γράφει ότι ο Σίσυφος όταν καταδικάστηκε από τους Θεούς και βρέθηκε αλυσοδεμένος στο βασίλειο του Άδη, με την πανουργία που διέθετε, ο ίδιος απελευθερώθηκε και αλυσόδεσε τον Άδη. Πίστεψε ότι έτσι ωφελούσε τον εαυτό του, αφού θα γινόταν αθάνατος και βεβαίως θα αναδεικνυόταν ευεργέτης της Ευρώπης… Στην αρχή πανηγύρισε τον θρίαμβό του. Όμως ήρθαν οι παρενέργειες. Ο κόσμος γέμιζε από ετοιμοθάνατους, από θανάσιμα τραυματισμένους, από βαριά ασθενείς, από ανήμπορα έμψυχα όντα. Ο Πλούτωνας παραπονέθηκε στο Συμβούλιο των θεών και ο Δίας έστειλε τον Άρη, που ελευθέρωσε τον Άδη. Ο Σίσυφος γύρισε πάλι στο βασίλειο του κάτω κόσμου και έπεσε σε βαρύτερη τιμωρία, να ανεβάζει σε μιαν ανηφόρα χωρίς λογική και χωρίς αποτελέσμα το βράχο, το τρίτο μνημόνιο ας πούμε…
Ο μύθος έχει προεκτάσεις. Ο Λουκρήτιος στο έργο του «Περί της φύσεως των πραγμάτων» σημειώνει πως ο Σίσυφος αντιπροσωπεύει τους πολιτικούς που επιζητούν αξιώματα και συνεχώς ηττώνται, ενώ η επιδίωξη της δύναμης είναι η ίδια η κενοδοξία τους, που παρομοιάζεται στον μύθο με το ανέβασμα του βράχου στο βουνό. Το κείμενο του Λουκρήτιου για τον Σίσυφο μοιάζει σα να κάνει ρεπορτάζ στον ΣΥΡΙΖΑ και να περιγράφει τους κυρίους Τσίπρα και Βαρουφάκη: «Προκάλεσε την οργή της ισχυρής κυβέρνησης παραβιάζοντας τους νόμους της, επειδή μέθυσε από τις αναθυμιάσεις του λαϊκού χειροκροτήματος και θέλησε να γοητεύσει το ζαλισμένο πλήθος και να το κάνει να τον θεωρήσει μεγάλο και σπουδαίο…».
Ο θρίαμβος της πανουργίας του κάθε Σίσυφου είναι προσωρινός, όπως επίσης και η αίγλη του στους ανθρώπους.-
