Ζητείται επειγόντως πρωθυπουργός
Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου
Μια παλιά κωμωδία του Αλέκου Σακελλάριου, με πρωταγωνίστρια την Ρένα Βλαχοπούλου, είχε τίτλο «Ζητείται επειγόντως γαμπρός». Στην τραγωδία που βιώνει στις ημέρες μας η Ελλάδα θα μπορούσε να μπει ο τίτλος «Ζητείται επειγόντως πρωθυπουργός»! Είναι σαφές ότι στον κ. Τσίπρα ταιριάζει ο ρόλος του αντιπολιτευόμενου αριστερού. Η εξουσία που πρέπει να ασκήσει είναι αντίθετη προς τις νεοκομμουνιστικές αρχές του και, ως εκ της θέσεώς του, οφείλει να αρνηθεί την ανευθυνότητα, με την οποία επί χρόνια πορευόταν.
Χαρακτηριστικό δείγμα ανικανότητας διαχειρίσεως της πρωθυπουργικής εξουσίας είναι το εκρηκτικό ζήτημα των κατά χιλιάδες παρανόμως εισερχομένων στη χώρα μεταναστών, που αποβιβάζονται στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου και καταλήγουν στο κέντρο των Αθηνών. Η προεκλογική δημαγωγία του τον οδήγησε μόλις ανέβηκε στην εξουσία να καταργήσει τις εγκαταστάσεις που είχαν δημιουργηθεί για τους μετανάστες στην Αμυγδαλέζα. Σήμερα, για να μην αναγνωρίσει το λάθος του και για λόγους αριστερών εμμονών, παίρνει τις υποδομές από την Αμυγδαλέζα και τις βάζει στον Ελαιώνα…Συνέπεια; Κάποια εκατομμύρια Ευρώ, από αυτά που δεν υπάρχουν, ούτε καν για τις συντάξεις και την περίθαλψη…
Σύμπτωμα του παραλογισμού που ζούμε από τον φετινό Ιανουάριο και για επτά μήνες, είναι πως ο Αριστερός κ. Τσίπρας στη σύντομη πολιτική του ζωή έχει υποστηρίξει κάθε συντεχνιακό αίτημα, έχει αμφισβητήσει κάθε επένδυση από τον ιδιωτικό τομέα και έχει ταχθεί υπέρ του κρατισμού στην οικονομία, και τώρα, ως πρωθυπουργός, καλείται να εφαρμόσει μια φιλελεύθερη πολιτική, στην οποία σημειώνει πως δεν πιστεύει! Υποχρεώνεται δηλαδή να παίξει το ρόλο του Αριστερού φιλελεύθερου πρωθυπουργού!
Όσο και αν το παράλογο στην Ελλάδα τείνει να παγιωθεί ως συμβατό με τη λογική, δεν μπορεί ο πολίτης που, όπως ο πρωταγωνιστής στο αριστούργημα του Όργουελ «1984» Ουίνστον Σμιθ επιμένει ότι 2+2=4, να μην διερωτηθεί πώς ο πρωθυπουργός θα ξεπεράσει τον εαυτό του; Βεβαίως μακάρι να το κάνει, για το καλό του τόπου… Οφείλει να ξεπεράσει τον εαυτό του, γιατί η αλήστου μνήμης κομμουνιστική ιδεολογία αποδείχθηκε ότι στη φύση της δεν έχει την εξουσία, αλλά τη διαμαρτυρία και όταν έχει την εξουσία δεν έχει την ελευθερία και τη δημοκρατία. Αυτό αποδείχθηκε κατά την πολύχρονη πικρή εμπειρία που έζησε ο 20ός αιώνας. Ενδεικτική της νεοκομμουνιστικής νοοτροπίας είναι η δήλωση Λαφαζάνη στην «Αυγή» της Κυριακής: «Να μη θυσιάσουμε τον ΣΥΡΙΖΑ στο όνομα της Κυβέρνησης»…
Και κάτι ως υποσημείωση. Είναι εντυπωσιακό το γεγονός της αμηχανίας της «Αυγής», ιδεολογικού οργάνου του κυβερνητικού ΣΥΡΙΖΑ. Την Κυριακή στην πρώτη σελίδα «έπνιξε» την υπογραφή της συμφωνίας για το νέο μνημόνιο με ένα απλό κτύπημα. Κύριος «αποκλειστικός» εξάστηλος τίτλος ήταν «Φιάσκο Σαμαρά η Αμφίπολη»… Εδώ ο κόσμος χάνεται και η Αυγή έχει μείνει στην Αμφίπολη…-
