Ανοικτή Επιστολή για το Δημοψήφισμα

Ανοικτή Επιστολή για το Δημοψήφισμα
Του Γιώργου Ν. Παπαθανασοπούλου

Αγαπητέ μου,
Σε ευχαριστώ που με ενημερώνεις ότι στο Δημοψήφισμα της προσεχούς Κυριακής θα ψηφίσεις υπέρ των επιλογών της κυβέρνησης Τσίπρα, δηλαδή κατά της πρότασης των θεσμών, που, κατά τον κ. Βαρουφάκη, στο 80% αυτής έχει συμφωνήσει η κυβέρνηση. Θέλω, με τη σειρά μου, να σε ενημερώσω και να σου εξηγήσω ότι για τους ίδιους λόγους που μου περιγράφεις θα ψηφίσω ΝΑΙ στο ερώτημα του Δημοψηφίσματος. Το ΝΑΙ θα το ψηφίσω επειδή ακριβώς και εγώ θέλω τα παιδιά και τα εγγόνια μου να ζήσουν με ελευθερία, με αξιοπρέπεια και με προοπτική.
Πρώτον, υποστηρίζεις ότι τα τελευταία χρόνια η Ευρώπη με τη στάση της «απέδειξε περίτρανα και ξεδιάντροπα ότι απέχει παρασάγγες από τις αξίες και τα ιδεώδη που οδήγησαν στην ένωση των λαών». Η Ευρώπη δεν είναι απρόσωπη. Την Ευρωζώνη αποτελούν 19 χώρες και την ΕΕ 28 χώρες. Όλες είναι απέναντί μας και έχουν αντίθετη άποψη από τη δική σου. Και η Κύπρος. Όλες είναι λάθος και εμείς έχουμε δίκιο;
Οι Ευρωπαϊκοί θεσμοί εξακολουθούν να αποβλέπουν στη βοήθεια τους προς τους λαούς για να αποκτήσουν συστήματα, υποδομή και κεφάλαια, ώστε οι ίδιοι να επιτύχουν ανάπτυξη και οικονομία, που θα επιτρέπει στον κάθε πολίτη να ζει με τον τρόπο που επιλέγει, σε υψηλό οικονομικό, κοινωνικό και πολιτισμικό επίπεδο. Μέχρι σήμερα η χώρα μας έχει χρηματοδοτηθεί από τους δανειστές της (ΕΕ, ΔΝΤ, ΕΚΤ και λοιπούς) με 322 δις Ευρώ, από τα οποία τα 200 δις είναι από τις χώρες της Ευρωζώνης και από αυτά 60 δις είναι της Γερμανίας, 46 δις της Γαλλίας, 40 δις της Ιταλίας, 27 δις. της Ισπανίας, 12 δις. της Ολλανδίας και μικρότερα ποσά από τις άλλες χώρες. Αν εμείς αντί στην ανάπτυξη τα ρίξαμε στην κατανάλωση δικό μας είναι το λάθος και εμείς πρέπει να το πληρώσουμε, όχι οι άλλοι λαοί, που δεν φταίνε σε τίποτε.
Δεύτερον, γράφεις ότι «διατρανώνεται και εμπεδώνεται στην ευρωπαϊκή συνείδηση ότι Ευρώ και Δημοκρατία είναι έννοιες ασύμβατες». Σημειώνω και πάλι ότι σήμερα είναι 19 χώρες στην Ευρωζώνη και οι άλλες 9 της ΕΕ, πλην του Ηνωμένου Βασιλείου, επιδιώκουν να εισέλθουν σ’ αυτήν. Επίσης στην Ενωμένη Ευρώπη επιδιώκουν να εισέλθουν οι γειτονικές μας χώρες Αλβανία, Σκόπια, Τουρκία και Σερβία. Με το Ευρώ οι πρώην κομμουνιστικές χώρες Εσθονία, Λετονία, Λιθουανία, Σλοβακία και Σλοβενία γνωρίζουν μεγάλη ανάπτυξη και με το Ευρώ η Ιρλανδία, η Πορτογαλία, η Κύπρος και η Ισπανία ξεπερνούν τις οικονομικές τους δυσκολίες και μπαίνουν σε στάδιο ανάπτυξης. Μήπως τελικά δεν φταίνε όλοι οι άλλοι, οι πριν και οι μετά, οι εσωτερικοί και οι εξωτερικοί «εχθροί», αλλά φταίμε εμείς; Μήπως φταίει η νοοτροπία μας και όχι η Ευρωπαϊκή Ένωση και το Ευρώ; Όσο για τη Δημοκρατία στην ΕΕ δεν ξέρω τί έχεις υπόψη σου, αλλά είναι η καλύτερη από όλες τις χώρες του κόσμου.
Τρίτον, γράφεις ότι δεν μπορείς να δικαιολογήσεις στα παιδιά σου περαιτέρω θυσίες. Η πρόταση των θεσμών, όπως και η αντιπρόταση της κυβέρνησης Τσίπρα είναι δεδομένες. Αλλά αυτές έγιναν για να υπάρξει προοπτική, εφόσον πειθαρχήσουμε – κυβέρνηση και λαός – στα μέτρα και λείψει ο ενδημών στη χώρα λαϊκισμός. Υπάρχει μήπως κάποιος άλλος τρόπος – πλην του προτεινόμενου – για να ξεφύγουμε από την ύφεση; Πώς θα ξεπεραστεί το θεμελιακό πρόβλημά μας, που είναι τραπεζικό και επιχειρηματικό, λόγω της παντελούς έλλειψης ρευστού, και οικονομικό, αφού η οικονομία δεν κινείται καθόλου; Τώρα που εξαντλήθηκαν τα διαθέσιμα της χώρας, αν σταματήσει η χρηματοδότηση από τους θεσμούς, από πού θα χρηματοδοτηθούμε; Όχι για αποπληρωμή δανείων, αλλά για τη στοιχειώδη καθημερινότητα μας, π.χ για μισθούς και συντάξεις οσοδήποτε μειωμένους, ή απλές επαγγελματικές δραστηριότητες για στοιχειώδεις πόρους επιβίωσης.
Η Ρωσία δεν έχει χρήματα για την ίδια, η Κίνα ζητάει απαράδεκτα ανταλλάγματα και η οικονομία της Βενεζουέλας, παρά τον πακτωλό πετρελαίου, είναι σε πολύ χειρότερη κατάσταση από τη δική μας. Από τη μια με την ΕΕ είναι μια γνωστή δύσκολη προοπτική, αλλά για την άλλη τίποτε δεν λέγεται, απλώς γιατί δεν υπάρχει προοπτική. Από τον γκρεμό του ΟΧΙ, που είναι βέβαιος ο θάνατος, είναι καλύτερο το ρέμα του ΝΑΙ, που υπάρχει βάσιμη ελπίδα σωτηρίας. Στο γκρεμό αναπόδραστα χάνεσαι, στο ρέμα, αν προχωρήσεις με προσοχή, μπορείς να περπατήσεις.
Τέταρτον, αναφέρεις ότι προτιμάς να ζεις με αξιοπρέπεια και φτωχός, πράγμα που κι εγώ ασπάζομαι. Ως νέος στην ηλικία δεν γνωρίζεις τι θα πει φτώχεια. Ούτε εμείς, η μεταπολεμική γενιά τη ζήσαμε ως εξαθλίωση. Οι γονείς μας και οι γιαγιάδες και παππούδες μας τη βιώσανε στην γερμανική κατοχή και στη μικρασιατική καταστροφή και μας την περιέγραψαν. Εκείνα που μας έμαθαν ήταν δύο πράγματα: Πρώτον, σε όποια οικονομική κατάσταση κι αν είμαστε να μην χρωστάμε και να υπάρχει πάντα κάποιο κομπόδεμα για την ώρα της ανάγκης. Δεύτερον, όταν ως οικογένεια ή πρόσωπα δανειζόμαστε για κάποια ανάγκη, από τα έσοδα τα πρώτα χρήματα να πηγαίνουν στο δάνειο και μετά να ρυθμίζονται τα υπόλοιπα. Αυτό για εμένα είναι αξιοπρέπεια: Εντιμότητα στην εκπλήρωση των υποχρεώσεών μας, όχι να είμαστε μπαταξήδες και να ζούμε σε βάρος των άλλων, που τους βρίζουμε και από πάνω..Και βέβαια πρέπει να σου ομολογήσω ότι πρώτη φορά στη ζωή μου αισθάνθηκα τόσο ταπεινωμένος με το να κάθομαι στην ουρά και να περιμένω να πάρω τα 60 Ευρώ. Αυτό δεν έγινε από την ΕΕ, απο την κυβέρνηση Τσίπρα έγινε.
Πέμπτον, δεν ξέρω πόσοι από τους ψηφοφόρους στο Δημοψήφισμα της Κυριακής έχουν διαβάσει το κείμενο των θεσμών και γνωρίζουν τί και γιατί ψηφίζουν. Το ονομάζω κείμενο, γιατί δεν είναι η τελική πρόταση των θεσμών, αφού δεν ολοκληρώθηκε η διαπραγμάτευση. Το κείμενο λοιπόν αυτό, που επαναλαμβάνω με το 80% αυτού έχει συμφωνήσει η κυβέρνηση Τσίπρα, και ασφαλώς έχεις διαβάσει, έχει και θετικά σημεία. Θα σου θυμίσω μερικά μέτρα για την εξυγίανση της Οικονομίας, τα οποία εμείς θα έπρεπε να τα είχαμε πάρει από καιρό και δεν τα πήραμε, γιατί οι ισχυρές συντεχνίες και η εκάστοτε αντιπολίτευση με τη δημαγωγία της δεν το επέτρεψαν:
Φορολογικά και διαρθρωτικού χαρακτήρα μέτρα είναι, μεταξύ των άλλων, η αύξηση 10% στο φόρο εισοδήματος νομικών προσώπων, απλοποίηση του τρόπου είσπραξης του φόρου εισοδήματος των φυσικών προσώπων, μείωση των τιμών των φαρμάκων στο 50% ή 32,5% των σημερινών τιμών, εφαρμογή φόρου πολυτελείας από το 10% στο 13% στα σκάφη αναψυχής άνω των 10 μέτρων, αύξηση του φόρου στον ηλεκτρονικό τζόγο. Στο συνταξιοδοτικό σύστημα, που από το 1993 είναι υπό κατάρρευση, χωρίς ευθύνη της ΕΕ, – εδίδοντο συντάξεις σε γυναίκες 35 ετών, που εργάσθηκαν 15 χρόνια και ήσαν συνταξιούχοι για 40 και 50 χρόνια-, ζητείται η δημιουργία αντικινήτρων για την πρόωρη συνταξιοδότηση, τα επικουρικά ταμεία να χρηματοδοτούνται από ίδιους πόρους και σταδιακή κατάργηση του ΕΚΑΣ από τον Δεκέμβριο του 2019. Στη δημόσια διοίκηση ζητείται να υπάρχει διαφάνεια, αξιοκρατία και να καταπολεμηθεί η διαφθορά. Στη διαχείριση των φόρων ζητείται να υπάρξει ανεξάρτητος οργανισμός εσόδων και να ληφθούν μέτρα για προστασία του δημοσίου από τους κακούς επιχειρηματίες, ενώ να διευκολύνεται η επιχειρηματική δραστηριότητα. Στον εργασιακό τομέα να ξεκινήσει διαδικασία διαβούλευσης για τον κατώτατο μισθό, τη συνδικαλιστική δράση και τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας και ως προς τις ιδιωτικοποιήσεις αυτές να προχωρήσουν.
Έκτον, δεν αντιλήφθηκα προς τί το δημοψήφισμα. Ο λαός τον Ιανουάριο εξέλεξε την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ για να εφαρμόσει το πρόγραμμά της, με το οποίο, σχεδόν θα τρώγαμε με χρυσά κουτάλια. Μεταξύ των δεσμεύσεων των δύο συγκεκριμένων Κομμάτων ήταν και «το σχίσιμο του μνημονίου» την επόμενη ημέρα της εκλογής. Πέρασαν πέντε μήνες και αντί να σχιστεί το μνημόνιο και μετά από σειρά επίπονων διαβουλεύσεων, των οποίων ο λαός καλείται σε πέντε ημέρες να αποφασίσει αν απορρίπτει ή όχι το κείμενο διαπραγμάτευσης, που δεν έχει υπόψη του και αν το είχε, εν πολλοίς, δεν θα το καταλάβαινε…
Αγαπητέ μου, η γενιά μου έχει περάσει δύο ακόμη παρόμοιες καταστάσεις. Μία ήταν το 1981, όταν ο Ανδρέας Παπανδρέου κέρδισε τις εκλογές με συνθήματα «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο», «Έξω από την Ευρώπη των μονοπωλίων» και «Η εξουσία στο λαό». Τότε το χρέος εκτινάχθηκε. Η δεύτερη ήταν το 2009 όταν ο Γιώργος Παπανδρέου ενθουσιωδώς εξελέγη από το 45% των Ελλήνων, γιατί γι’ αυτόν λεφτά υπήρχαν και θα τα μοίραζε στο λαό… Τότε μπήκαμε υπό επιτήρηση και άρχισαν τα μνημόνια…Οι πολλοί ψηφοφόροι και των δύο Παπανδρέου έχουν εξαχνωθεί… Σήμερα ουδείς ομολογεί ότι τους έχει ψηφίσει… Η τρίτη είναι η τωρινή, που το 36% των Ελλήνων ψήφισε τον Τσίπρα για να ξαναγυρίσει ο λαός στην παλιά όμορφη και αμέριμνη πορεία του… Δεν θέλω να πιστέψω όσα λέγονται περί νέου ΕΑΜ και νεομαρξιστικής πορείας της χώρας, που θα ολοκληρώσει την καταστροφή που άρχισαν οι Παπανδρέου και θα διευκολύνει την έξοδό μας από την Ευρωζώνη και την ΕΕ. Όμως το βέβαιο είναι, και συμφωνώ μαζί σου, πως η ψήφος μας θα κρίνει πολλά για το μέλλον μας.
Με εγκάρδια συναισθήματα
Γιώργος Ν. Παπαθανασόπουλος