Στο λαό η τύχη της χώρας
Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου
Οι βουλευτές στην πλειονοψηφία τους και με τη σύμπραξη των υπόδικων της «Χρυσής Αυγής» αποφάσισαν χθες να οδηγήσουν τη χώρα σε πρόωρες εκλογές. Η απόφαση τους είναι ενάντια στη βούληση της πλειονοψηφίας του λαού, που δεν ήθελε η χώρα τώρα και στην κρίσιμη φάση που διέρχεται η οικονομία της να μπει σε περιπέτειες. Τώρα πλέον οι πολίτες έχουν την τύχη της χώρας στα χέρια τους και καλούνται να αποφασίσουν για το μέλλον το δικό τους και των παιδιών τους.
Οι πολίτες καλούνται στην ουσία να επιλέξουν το πώς θα ψηφίσουν. Αν δηλαδή θα ψηφίσουν με ψυχραιμία και σύμφωνα με τη λογική και το καλώς εννοούμενο συμφέρον τους, ή υπό το κράτος μιας εμπαθούς και παρορμητικής τάσης θυμού, με την παράλληλη ψευδαίσθηση ότι με αριστερή κυβέρνηση θα τρέχουν ακατάσχετα οι παροχές και θα επιστρέψουν στην εποχή της αμεριμνησίας.
Αν επιλέξουν να δοκιμάσουν τη νεοκομμουνιστική πραγματικότητα είναι βέβαιο ότι θα το μετανιώσουν, όπως μετάνιωσαν στην πράξη και πολύ γρήγορα γιατί επέλεξαν να μας κυβερνήσει ο Γιώργος Α. Παπανδρέου, που προκειμένου να ανέλθει στην εξουσία μηδένιζε τα πάντα, αντιδρούσε απολύτως για τα πάντα και υποσχόταν τα πάντα, με τη λογική ότι «λεφτά υπάρχουν». Μόνο που τώρα κι αν έρθει στην εξουσία η Αριστερά θα είναι πολύ χειρότερα τα αποτελέσματα της επιλογής τους και δυστυχώς, όπως πάντα, θα την πληρώσουν και όσοι δεν θα την ψηφίσουν.
Το πρωτόγνωρο στην πρόσφατη Ιστορία του Τόπου είναι ότι ακροδεξιοί και «εθνικόφρονες» στις προσεχείς εκλογές γίνονται νεροκουβαλητές της Αριστεράς και επιχειρούν να την «εξυπηρετήσουν» για να ανέβει στην εξουσία, μήπως και τους χρησιμοποιήσει και τους δώσει κάποιο «κόκκαλο» να γλύψουν από τη διακυβέρνηση της χώρας. Παλιότερα οι Κεντροαριστεροί λέγονταν από τους εθνικόφρονες «συνοδοιπόροι» της Αριστεράς. Τώρα δεν γίνονται μόνο αυτό που, πολλές φορές άδικα, κατηγορούσαν, τώρα γίνονται «βαλέδες» της Αριστεράς.
Στις εκλογές οι πολίτες δεν καλούνται να υπερψηφίσουν τον άμεμπτο και ικανότατο πολιτικό και το Κόμμα με τα άριστα στελέχη και την άψογη διακυβέρνηση. Αυτό όλοι το επιθυμούν, αλλά βρίσκεται στη σφαίρα της Ουτοπίας. Το τέλειο και ιδανικό δεν υπάρχει όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά σε όλο τον κόσμο και διαχρονικά, από τότε που υπάρχει και λειτουργεί η Δημοκρατία. Καλούνται λοιπόν να αποζητήσουν «το μη χείρον». Εκεί πρέπει να βασισθεί το κριτήριο τους. Και για το σωστό κριτήριο χρειάζεται η ψύχραιμη κρίση.
Οι προσεχείς εκλογές όλα δείχνουν ότι θα γίνουν σε έντονο κλίμα πόλωσης και συναισθηματικής φόρτισης. Αλίμονο λοιπόν αν οι πολίτες παρασυρθούν από τις οχλοκρατικές κραυγές των δημαγωγών. Η διακυβέρνηση της χώρας δεν είναι παιχνίδι, για να παίζουν κάποιοι μαζί της. Τίποτε δεν συμβαίνει ατιμωρητί και ανέξοδα. Και βέβαια τον λογαριασμό τον πληρώνουν όχι οι υπαίτιοι,αλλά οι πολίτες… –
